Edirne’nin Fethi

Edirne’nin Fethi  (1363)

Orhan Bey’in vefatından sonra Osmanlı tahtına I. Murat geçti. I. Murat, babasının Rumeli'de genişleme politikasını devam ettirdi.

Balkanlarda Osmanlı ilerleyişinin güvenli bir şekilde sürdürülebilmesi için öncelikle Edirne’nin alınmasını gerekli görüyordu.

I. Murat ilk olarak Edirne’ye ulaşan önemli yolları ele geçirerek şehrin dışarıdan yardım almasını engellemek istedi. Ardından Bizans ve Bulgarlardan oluşan bir Haçlı ordusunu Sazlıdere Savaşı'nda mağlup ederek Edirne’yi fethetti (1363).

Osmanlı Devleti Edirne’yi fethettikten bir süre sonra başkenti Bursa'dan Edirne’ye taşımıştır. 

Osmanlı Devleti bu tutumuyla Rumeli’de ilerlemeyi kolaylaştırmayı amaçlamıştır.

Sazlıdere Savaşı’ndan sonra Gümülcine ve Filibe fethedilerek Bizans'ın Sırp ve Bulgar devletleri ile kara bağlantısı kesilmiştir.

Edirne, Gümülcine ve Filibe’nin fethedilmesiyle,

• Bizans, Osmanlı topraklarının ortasında kalmıştır.
• Balkanların kapısı Osmanlılara açılmıştır.
• Balkan ve Avrupa devletleri Osmanlılara karşı Haçlı ittifakları düzenlemeye başlamışlardır.

Rumeli’de Süleyman Paşa’nın fethettiği yerler Bizans tarafından geri alınınca I. Murat sefere çıkarak Dedeağaç, Dimetoka, Lüleburgaz, Kırklareli ve Çorlu’yu fethetmiştir. Bu gelişmeler sonucunda Osmanlı Devleti, Rumeli'de fethedilen yerleri sadece askeri önlemlerle elde tutamayacağını anlamıştır. Bu nedenle Rumeli’de fethedilen yerleri Türkleştirme ve İslamlaştırma politikası izlemiştir. Bu politika doğrultusunda Anadolu’daki göçebe Türkmenlerden bir kısmı Rumeli’de fethedilen boş topraklara yerleştirilmiştir.